تا که سرمایه یافت آزادی

شد تجارت اساس آبادی

پادشاهان و صاحبان نفوذ

جمله گشتندکشته یا مأخوذ

مبتذل گشت اصل و عرق و نژاد

بی اثرماند خلق وخوی ونهاد

سیم و سرمایه شد به عالم چیر

گشت سرمایه دارگرد و دلیر

دین که هم کاسهٔ سیاست بود

قوت بازوی ریاست بود

از سیاست به قهر گشت جدا

ماند دین خالص از برای خدا

مقتدر شد چو گشت همپایه

صنعت و علم و کار و سرمایه

شرکت علم و سیم و صنعت و کار

برد آب اعاظم و اخیار

ز انقلابات مدهش خونین

عامه برد آبروی دولت و دین

اسقفان در تکاپو افتادن

پادشاهان به زانو افتادند

گشت آزاد فکر و اندیشه

قلم ونطق وحرفت وپیشه

پیش از این علم خاص ملا بود

زندگی بستهٔ کلیسا بود

کرد ازین انقلاب های درشت

عامه بر مردم کلیسا پشت

علم ها ز انحصار بیرون شد

زندگی زان حصار بیرون شد

پرده ها بود بر سر هرکار

پرده درگشت خامهٔ سحار

نقل الحاد وکفر بی بزه گشت

زندگانی جدید و بامزه گشت

از میان رفت عصر اشرافی

راه سرمایه دار شد صافی

دانش وفضل وهوش و عرق و نژاد

پیش زر ناف بر زمین بنهاد

هرکه زر داشت شد شریف و عزیز

وآن که بی چیز بود شد ناچیز

هنر و علم و حیلت و تزوبر

دولت و دین و شاه ومیر و وزپر

شده هریک عبید سرمایه

بندهٔ زرخرید سرمایه

کشت مرسل یکی بزرگ رسول

معجز او نگاهداری پول

سه اقانیم روشنش به جهان

هست عقل و تمدن و وجدان

سپه او گروه کارگران

ملک گیرد بدین سپاه گران

سر ز خاور به نیمروز افراخت

باختر برد و بر خراسان تاخت

عالم از یمن این بزرگ استاد

گشت خالی ز دین و اصل و نژاد

بر ضعیفان درازدستی ازوست

ماده و ماده پرستی ازوست

مردمی رخت بست و همدردی

غیرت و عفت و جوانمردی

زر مهیا نمود و چید بساط

تا کند عیش و نوش و رقص و نشاط

هیچش از عیش و کیف رادع نیست

به زن و مرد خوبش قانع نیست

بسته ی وهم وبندهٔ عصب است

خود سراپای شهوت و غضب است

کارفرما ز پرخوری رنجور

کارگر شد گرسنه جانب گور

چند سرمایه دار بی وجدان

در جهان گشته صاحب فرمان

یک دو قارون به تخت بخت مقیم

ربخته خون صد هزار کلیم

الغرض این اساس خودبینی

اصل وجدان کشی و بی دینی

می کشدکار را به جای دگر

آید از نای ها نوای دگر

کارگر شد سپاه صاحبکار

سپهی لخت و خسته و بیمار

لاجرم متحد شوند همه

کار را مستعد شوند همه

چون فقیران شوند با هم یار

مالداران شوند بی کس و کار

بود دین تسلیت فزای فقیر

مانع خشم جانگزای فقیر

تا شریعتمدار در همه کار

بود همدست عمدهٔ التجار

می نمودند کرکری همگی

تا بدین حد نبود بی مزگی

حاجی داغ کرده پیشانی

پیرو سنت مسلمانی

توشه بردی برای پیری چند

دست بگرفتی ازفقیری چند

گهی از صدق مسجدی می ساخت

گاه حمام وقف می پرداخت

تا به مسجد کند نماز، فقیر

خواهد از مومنان نیاز، فقیر

پس شود همعنان همخوابه

هر سحر رایگان به گرمابه

سیر بودند منعم و بی چیز

مرد درونش لات بود وتمیز

لیکن امروز مرد دولتمند

غالبا ملحدیست بی مانند

نه ز وجه حرام دارد دست

نه به نفع وطن بود پابست

نه به عنوان خمس و مال امام

به کسی می کند جوی اکرام

تا بدانجا برد مروت را

که خورد مالیات دولت را

همچو موش است رهزن خانه

یا که دلال مال بیگانه

می کند از تجملات فرنگ

شهر را پر متاع رنگارنگ

گر بپرسی که چیست آئینت

یا چه باشد به راستی دینت

گوبدت هست دین من وجدان

لیک وجدان کجا و این حیوان